M jak Modernizm. Linia krytyki i linia obrony / czytanie performatywne kwartalnika „Autoportret”

Zapraszamy na czytanie performatywne numeru 3 (50) 2015 kwartalnika „Autoportret”, w którym krytycznej ocenie poddano mity narosłe wokół modernizmu.

Czytanie będzie mieć formę eksperymentu badawczego, w trakcie którego zastanowimy się, dlaczego współcześnie przeważa krytyczne podejście do dziedzictwa modernizmu, przynajmniej jeśli chodzi o poglądy formułowane z pozycji akademickich. W rzeczywistości pozateoretycznej łatwiej o postawy afirmujące modernizm, o jawną aprobatę, a nawet emocjonalny zachwyt.

Przyjrzymy się także relacji między opisującym a opisywanym, i spróbujemy dotrzeć do ukrytych niejednoznaczności, które rzucą nowe światło na praktyki oceniające.

Fragmenty opisujące architekturę modernistyczną pozwolą nam na analizę języka, który czerpie z rejestrów pozornie dalekich od opisywanego przedmiotu.

Scenariusz i reżyseria: Jędrzej Piaskowski
Czytają: Łukasz Wójcik, Sylwia Zmitrowicz, Maria Kozłowska, Jędrzej Piaskowski

Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy, ul. Koszykowa 26/28

3 grudnia (czwartek), godz. 18.00

Organizator Fundacja Otwarty Kod Kultury

Projekt współfinansuje m.st. Warszawa – Dzielnica Śródmieście

19 września: zdjęcia z performatywnego czytania

Zapraszamy do obejrzenia zdjęć z czytania performatywnego, które odbyło się 19 września na terenie ogrodu społecznościowego „Motyka i słońce”. Piękna pogoda sprawiła, że sobotnie popołudnie w otoczeniu natury i przy ciekawej lekturze, było jeszcze przyjemniejsze. Szczególne podziękowania kierujemy w stronę Redy Haddada, Emmy Herdzik i Mikołaja Tabako.

 

 

 

Nasz wspólny świat: rośliny, ludzie, zwierzęta, cyborgi / czytanie performatywne

Zapraszamy na czytanie performatywne tekstów tworzonych w nurcie posthumanistycznej refleksji, za którymi stoją istoty ludzkie. Czyli my.
Nasza nieustannie zmieniająca się tożsamość w XXI wieku otwiera się na istoty pozaludzkie: zwierzęta, rośliny, rzeczy i maszyny. Wytwarzaniu wiedzy towarzyszy namysł, że my – ludzie nie jesteśmy sami na tym świecie, a dzielimy go z innymi, którzy także powinni czuć się w nim jak w domu lub ogrodzie.

Co na temat globalnego ocieplenia myślą zwierzęta i rośliny? Czym/kim dla sztuki jest cyborg? Jakiego kresu sięga natura? Czy łatwo nam będzie wyjść poza (u)znane taksonomie i zacząć mówić innym językiem?

Czytać będziemy teksty wybrane z kilku czasopism:

– „Artmix” nr 28 (18) / „artmix” / Posthumanizm
– „Artmix” nr 29 (19) / „artmix” / Cyborgi
– „Wakat/Notoria” nr 24-25 / „Wakat/Notoria” ogród zoe-logiczny vs ogród koncentracyjny
– „Teksty Drugie” nr 1-2 (2013) / „Teksty Drugie” / Pozaludzkie/arcyludzkie

Scenariusz i reżyseria: Reda Haddad
Czytają: Emma Herdzik, Reda Haddad
Muzyka: Mikołaj Tabako

Spotykamy się 19 września o godz. 17.00 w ogrodzie społecznościowym Motyka i słońce, ogród społecznościowy, ul. Jazdów 3/5 (Domki Fińskie).

Projekt współfinansuje m.st. Warszawa – Dzielnica Śródmieście.

Fotorelacja z performatywnego czytania kwartalników

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z performatywnego czytania kwartalników „Res Publica Nowa” i „Bliza”. 10 czerwca spotkaliśmy się w redakcji Res Publiki Nowej przy ul. Gałczyńskiego 5.

Czytali Reda Haddad i Marta Dobecka, za muzykę odpowiadał Mikołaj Tabako. Dziękujemy za obecność i zaangażowanie!

Wydarzenia organizowane w cyklu Kawa i czasopisma współfinansuje m.st. Warszawa- Dzielnice Śródmieście

Czytanie performatywne kwartalnika „Res Publica Nowa” i „Bliza”

Zapraszamy na czerwcowe spotkanie z cyklu „Kawa i czasopisma”, podczas którego będziemy czytać performatywnie teksty z dwóch numerów kwartalników „Res Publica Nowa” i „Bliza”. Już 10 czerwca o godzinie 18.30 (środa) spotykamy się w redakcji pisma „Res Publica Nowa”( ul. Gałczyńskiego 5, Warszawa).

Prawda 3.0 – Nowa Lepsza Propaganda
…agitacja, agitka, autoreklama, demagogia, dętologia, efekciarstwo, indoktrynacja, kampania wyborcza, kaperownictwo, kazuistyka, krypciucha, kryptoreklama, krzykactwo, lansowanie, lobbing, manipulacja, nakłanianie, namawianie, oszustwo, politykierstwo, popularyzacja, populizm, pranie mózgów, promocja, promowanie, przekonywanie, publicity, reklama, reklamowanie, rozgłos, rzecznictwo, spam, upolitycznienie, upowszechnianie, werbunek, zachęcanie…
– to wszystko za mało, aby oddać delikatność procesu produkcji nowej lepszej prawdy.

Zanim jednak propagandę potępimy, warto przypomnieć sobie prawdziwe znaczenie tego słowa: propagare znaczy rozmnażać (krzewić, rozszerzać), rośliny z odrostów lub gałązek; propagatum jest tym, co zostało już osadzone, a propagandum – tym, co należy rozsadzić i na nowo zakorzenić. Dobry ogrodnik, miłujący swój ogród, powinien powtarzać te czynności z odpowiednią dla życia natury częstotliwością.

Propaganda jest sztuką przenoszenia zdrowego piękna, krzewieniem naturalnych cnót i poezji.
Stara propaganda była totalitarnym złem, Nowa Propaganda to propozycja dla tych, którzy potrafią docenić pokój, bezpieczeństwo i wolność uporządkowanego świata.
„czy byłoby to możliwe, żebyśmy tak wybrali jeden z tych fałszów wskazanych, o których się niedawno mówiło; gdyby tak wybrać jakiś lepszy i tym fałszem wpłynąć przede wszystkim na samych rządzących, a jeśliby nie szło, to resztę państwa (414b-c)?”
(Platon o „szlachetnym kłamstwie” w: „Państwo”, tłum. W. Witwicki.)

Czytają: Marta Dobecka, Reda Haddad
Muzyka: Mikołaj Tabako, Reda Haddad
Scenariusz i reżyseria: Reda Haddad

 

Wydarzenie na FB: https://www.facebook.com/events/575573025878897/

Organizator: Fundacja Otwarty Kod Kultury
Projekt współfinansuje m.st. Warszawa – Dzielnica Śródmieście

Matka Boska jako lalka Barbie – wideorelacja ze spotkania

12 kwietnia w warszawskiej kawiarni MiTo odbyło się perfomatywne czytanie Kwartalnika Literackiego „FA-art”. Tematem przewodnim była kobiecość i religia, zatem artystki z Stowarzyszenia Grupa Artystyczna Teraz Poliż ucieleśniły psyche i uduchowiły ciało. Jeszcze raz dziękujemy Kamili Worobiej za reżyserię oraz Dorocie Glac i Marcie Jalowskiej za występ.

Dla tych, których zabrakło, udostępniamy relację, natomiast Ci, którzy byli, mają okazję wrócić pamięcią do tego spotkania.

Zapraszamy na nasz kanał!

Projekt współfinansuje m.st. Warszawa – Dzielnica Śródmieście.

Matka Boska jako lalka Barbie – czy ktoś miałby mi to za złe?

12 kwietnia 2015 roku o godz. 20.30 w MiTo art.café.books odbędzie się czytanie performatywne trzeciego numeru kwartalnika literackiego „FA-art” pt.: Kobiecość i religia [3 (97) 2014].

Artystki z TERAZ POLIŻ zajmą się ucieleśnianiem psyche oraz uduchowianiem ciała. Czy wywołując temat religii, możemy mówić też o ciele – zdrowym, zmysłowym, pełnym życia, kobiecym? Czy sacrum i profanum zawsze trzeba rozdzielać? Czy jednak można dla nich znaleźć wspólną przestrzeń? Można. Ale czy nikt z tego powodu nie rzuci na nas klątwy lub uroku? Na wszelki wypadek czytamy w niedzielę.

Reżyseruje Kamila Worobiej

Czytają Dorota Glac i Marta Jalowska

Organizator Fundacja Otwarty Kod Kultury

www.facebook.com/kawa.i.czasopisma

MiTo art.café.books (ul. Ludwika Waryńskiego 28, Warszawa)

Projekt współfinansuje m.st. Warszawa – Dzielnica Śródmieście

Performatywne czytanie „FA-art-u” zrealizowane przez Teatr Wolandejski

Czytanie odbyło się 19 grudnia 2014 r. w Pracowni Duży Pokój w nowej siedzibie, w której odbywały się prace adapatacyjne. Mówiąc wprost – trwał remont, ale nas to nie zraziło i zespół Teatru Wolandejskiego sprawnie zaaranżował przestrzeń pod performatywne czytanie.

Teatr Wolandejski w osobie Stanisława Kubiaka, reżysera, a także autora tekstu scenicznego „Słowa Zmartwychwstałe”, dla którego inspiracją był opatrzonym hasłem Literatura działa! numer 1-2 (95-96) 2014 „FA-art-u”, najpierw zapoznał się z numerem czasopisma, by dokonać selekcji materiału i przygotować przyszłe przedstawienie. Następnie odbyło się, już z udziałem aktorów, kilka prób, a w piątkowy wieczór zgromadzona publiczność mogła obejrzeć efekty wykorzystania numeru czasopisma literackiego.

Mimo ograniczeń przestrzennych udało się wykreować wielowątkową i wielopłaszczyznową opowieść, której ciężar gatunkowy  kontrapunktowały wstawki o zabarwieniu humorystycznym. Rozbijano w ten sposób powagę opublikowanych w numerze szkiców o proweniencji akademickiej i nadawano im nowe znaczenie, osadzając w ironicznym kontekście. Aktorzy nie tylko podawali tekst – częściowo odczytywany, ogrywali także, wykorzystując rekwizyty – laska, kieliszek wina, książka – prezentowane treści. Nadało to całości spektaklu dynamicznego charakteru. W tle, jako znaczące dopowiedzenie, odświetlane były materiały wizualne, na które składały się fotografie, fragmenty kronik filmowych i filmów.

Po performatywnym czytaniu zasiedliśmy do rozmowy z reżyserem i aktorami. Pytaliśmy o pracę nad spektaklem, o stopień przyswojenia wykorzystanych tekstów, o to, czy przygotowana inscenizacja mogłaby funkcjonować poza zaproponowanym przez nas kontekstem. Do rozmowy chętnie włączyła się publiczność.

Mamy nadzieję, że podjęta z Teatrem Wolandejskim współpraca zaowocuje kolejnymi performatywnymi czytaniami.

Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript.